You are my cloud | NOMIN

You are my cloud – Jaemin to Jeno

ความหนักหน่วงจากการทำงานส่งผลให้ร่างกายเมื่อยล้า ชายหนุ่มทิ้งหัวที่หนักอึ้งไว้กับพนักพิงหนังสีน้ำตาลอ่อน แพขนตายาวสัมผัสกับผิวหน้าเมื่อเปลือกตาปิดลง ลมหายใจสม่ำเสมอบอกว่าเจ้าของร่างสูงโปร่งกำลังเข้าสู่นิทรา

ประตูสีขาวถูกเปิดออกพร้อมกับผู้มาใหม่ สายตาคมสอดส่องหาเจ้าของห้องไปทั่วเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนอนหลับบนโซฟา เด็กหนุ่มในวัยมหาลัยก้าวเข้ามาภายในห้องพักก่อนจะช้อนตัวคนโตกว่าขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนที่ผ่านการออกกำลังมาอย่างสม่ำเสมอ

วางลงบนเตียงนุ่ม ดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างพร้อมกับจุมพิตแผ่วเบาที่ขมับ ภายใต้กรอบแว่นแสนเนิร์ดนั้นมันแฝงไปด้วยแววตาร้ายกาจของเสือผู้พร้อมจะตะครุบกวางน้อยบนเตียง เหยื่อกำลังหลับแล้วเขาก็ไม่อยากกวนคนที่ทำงานเหนื่อย ๆ มาตลอดทั้งสัปดาห์ การปล่อยให้ล่องลอยในความฝันคงจะเป็นเรื่องที่ดี

แต่รับรองว่าถ้ากวางน้อยผู้นี้ตื่นแล้ว อีกฝ่ายจะรู้สึกดียิ่งกว่าในความฝันเสียอีก ยืนมองคนรักที่อายุมากกว่าตนอย่างเอ็นดู นาแจมินเวลาหลับก็เหมือนกับเด็กน้อยไม่เห็นจะดุแบบตอนตื่นเลย เด็กหนุ่มเดินหายเข้าไปในห้องน้ำก่อนจะจัดการตัวเองให้เรียบร้อย

เขาเดินออกมาพร้อมกับชุดนอน ผมที่เปียกหมาดถูกโปะด้วยผ้าขนหนูสีขาว มือหยาบหยิบแว่นตาขึ้นมาสวมเพราะสายตานั้นสั้นเกินกว่าจะปล่อยให้มองอะไรไม่ชัดได้ เขาคว้าหนังสือที่อ่านค้างไว้มาถือก่อนจะทิ้งตัวลงบนเตียง แขนแกร่งสอดเข้าใต้ศีรษะก่อนจะกางหน้ากระดาษที่พับมุมไว้ออกมาอ่าน

ร่างของคนข้างขยับยุกยิกใต้ผ้าห่มก่อนจะยกขาออกมาให้พ้นผ้าห่มผืนหนาแล้วพาดทับกายหนาของอีกคน  “กลับมาเมื่อไหร่หื้ม”  ถามทั้ง ๆ ที่ยังหลับตา

“สักพักแล้วครับ ผมเห็นพี่หลับที่โซฟาเลยอุ้มมานอน”

“นี่”

“หืม”

“นี่”  เสียงเรียกทำให้เขาต้องหันกลับไปมอง แสงสว่างสีชาตรงโคมไฟหัวเตียงสะท้อนให้เห็นนัยตาหวานของแจมินได้อย่างชัดเจน  “เจโน่ของพี่”

“ครับ”

“คิดถึงจังไม่ได้เจอทั้งอาทิตย์”

“ผมก็คิดถึงพี่เหมือนกันครับ”

“อ่านหนังสืออยู่นั่นแหละ ไม่เบื่อหรือไง”

“อ่านรอคนขี้เซาตื่นไงครับ”

“นี่ไงตื่นแล้วเลิกอ่านสิ”

เขายิ้มก่อนจะพับมุมดังเดิมแล้วปิดหนังสือลง  “เลิกอ่านแล้วครับ”

“น่ารักจัง ลูกแมวเจโน่นี่เชื่องจริง ๆ”  ว่าเสร็จก็ส่งมือไปเกาคางอย่างเอ็นดูแต่หารู้ไม่ว่ามันคือการเชื้อเชิญอย่างหนึ่ง

มือหนาถอดแว่นออกพร้อมกับส่งสายตาที่ทำให้คนถูกมองต้องรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ  “ไปอาบน้ำกันนะครับ เดี๋ยวผมจะอาบให้สะอาดเลย”  สิ้นเสียงทุ้มตัวของแจมินก็ลอยขึ้นออกจากเตียง

“เดี๋ยวสิพี่อาบเองได้ เธออาบให้ทีไรมันไม่ใช่แค่อาบน้ำเลยนะเจโน่”  มือนุ่มฟาดลงที่ลาดไหล่  “ปล่อยพี่ลงนะ”

“เงียบน่าแจมิน”

แจมินจิ๊ปาก  “ทำไมลูกแมวดื้อแบบนี้”

“ลูกแมวไปนอนแล้วครับ แต่ที่ตื่นเนี่ยเสือตัวเป็น ๆ มาให้เสือกินซะดี ๆ ยัยลูกกวางน้อย”

#cloundnomin

ฟิคเรื่องใหม่ในคอนเซปก้อนเมฆนะคะ เจโน่เป็นแฟนเด็กนักศึกษาของแจมินในวัยทำงานเนอะ หวังว่าจะชอบกันนะคะั

T
B